Opamiętałam się! Tak zrobiłam to, tak mi się zdaję! I mam nadzieje, że nie na chwilę! Chciałabym tak wiele zmienić, mimo tego, że nie potrafię nic. Może dorosłam, może... aaa sama nie wiem... Przynajmniej wiem, że coś się stało, coś zmieniło się w moim życiu... A mój blog stanie się tylko i wyłącznie moim pamiętnikiem, nie może nie tylko... Ale w większej mierze. Mam tyle zabijających mnie myśli, tyle rzeczy we mnie siedzi i tyle mnie dręczy... Co raz częściej nie wiem co robić, czy siedzieć i płakać czy wziąć się w garść i zapomnieć... No ale przecież o tak wielu tak dobrych chwilach i momentach nie da się zapomnieć... Szkoda tylko, że uświadamiamy sobie to kiedy jest już za późno na cokolwiek. I zawsze w tym momencie pojawia się ktoś kto mówi "nigdy nie jest za późno" akurat na to jest. Chyba, że stanie się cud! W co jakoś nie bardzo wierzę!
